Sinds 2006 stimuleert het ministerie van VWS de vorming van Academische Werkplaatsen Publieke Gezondheid (AWPG) om zo de publieke gezondheid een sterker wetenschappelijk fundament te geven en om onderzoeksinstellingen nadrukkelijker te betrekken bij maatschappelijke vraagstukken. De AWPG’en moeten het gemeentelijke volksgezondheidsbeleid op een hoger niveau brengen. Er zijn inmiddels in Nederland 9 AWPG’en.
Zo’n werkplaats is een netwerk (kennisinfrastructuur) waarin mensen uit beleid, onderzoek en praktijk samenwerken aan een aantal onderzoeksprojecten die voortkomen uit de beleidspraktijk (inhoud). De GGD is de kartrekker en zij zorgt voor een structurele samenwerking met gemeenten en de universiteit. De GGD betrekt hierbij ook andere uitvoeringspartners in de publieke gezondheidszorg zoals welzijnswerk, eerstelijnsgezondheidszorg, thuiszorg, GGZ.
.
Samenwerking blijkt echter ingewikkelder dan gedacht. Er blijken grote verschillen in werkprocessen tussen beleid, onderzoek en praktijk. De belangrijkste zijn:
- een onderzoeker moet scoren met gedegen publicaties
- beroepskrachten zijn vooral gefocust op de een snelle aanpak van het probleem
- beleidsmakers willen snel resultaten zien en willen naast evidence ook antwoord op vragen over betaalbaarheid, haalbaarheid, uitvoerbaarheid en moreel-ethische en juridische acceptatie.
Door de verschillende uitgangspunten en prikkels is het extra lastig om een duurzame samenwerking tussen wetenschap, uitvoeringsinstanties en politiek te realiseren. Terwijl ze wél op elkaar zijn aangewezen. De AWPG Limburg bekijkt steeds opnieuw welke slimme strategieën kunnen helpen bij het overbruggen van de kloof tussen beleid, onderzoek en praktijk.